r e k l a m a

Nagroda dla Najlepszego Humanisty. Brawo Zuzanna Mieszczak!

2020-04-24 10:32:20 LO Kopernik 3117

Uczennica reprezentowała szkołę w wielu konkursach humanistycznych na szczeblu powiatowym, ogólnopolskim i międzynarodowym, zdobywając wysokie miejsca

Nagroda dla Najlepszego Humanisty. Brawo Zuzanna Mieszczak!

Fot. Zuzanna Mieszczak

„Z Kopernikiem w XXI wiek” - stowarzyszenie dla rozwoju i promocji I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Żywcu od 2019 roku funduje nagrodę pieniężną w wysokości 500 zł dla najlepszego absolwenta, który osiągnął znaczące sukcesy z zakresu nauk humanistycznych. Patronat nad nagrodą objął Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie w ramach podjętej współpracy z naszym liceum. Inicjatywa ta ma na celu promowanie nauk humanistycznych.

W tym roku nagrodę otrzymała Zuzanna Mieszczak z klasy 3h, która osiągnęła bardzo dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie. Uczennica reprezentowała szkołę w wielu konkursach humanistycznych na szczeblu powiatowym, ogólnopolskim i międzynarodowym, zdobywając wysokie miejsca. Do Jej najważniejszych osiągnięć należą:

- I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Radość pisania”,
- wyróżnienie w XXXV Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Wandy Chotomskiej,
- laureatka XXIV Ogólnopolskiego Turnieju Jednego Wiersza „O Laur Plateranki”,
- laureatka XXXVI Wojewódzkiego i XXII Ogólnopolskiego Przeglądu Dziecięcej i Młodzieżowej Twórczości Literackiej LIPA’18,
- wyróżnienie w VII Powiatowym Konkursie Literackim „Szuflada”,
- I miejsce w IX Powiatowym Konkursie Literackim „Szuflada”.

Wkrótce Zuzanna wyda tomik wierszy zatytułowany „blues naszych serc”. Oto jeden z utworów, wchodzących w jego skład.

***

w śnieżną noc
patrzę zmęczonymi oczami
napuchniętym od żalu i złości
szukam w ciemności
najmniejszej gwiazdki
która świeciłaby tylko dla mnie
a żaden płatek nie chce
specjalnie dla mnie dotknąć ziemi
żadna gwiazda nie spada
na moje życzenie
żadne istnienie nie jest dla mnie
tylko dla mnie
przykładam dłonie do szyby
jakbym chciała uciec
od stwierdzenia
że trzeba żyć dla kogoś
wyglądam przez okno szukając zrozumienia
które mogę dać sobie tylko ja sama
wyglądam
a nie dostrzegam swojego odbicia
nie przyjmuję do wiadomości
że szukając piękna za oknem
w śnieżną noc
nie dostrzegam swojego odbicia
prawdziwego piękna które wystarczy tylko pielęgnować
szukam gwiazd na niebie
nie dostrzegam siebie w sobie
siebie dla siebie
nie widzę swojego odbicia