2016-03-23 05:00:00 UG Lipowa 2131
Ta wystawa ma przybliżyć postać wyjątkowego twórcy! Można ją oglądać od poniedziałku do piątku w godzinach pracy biblioteki.
W Gminnej Bibliotece Publicznej w Lipowej otwarto dzisiaj wyjątkową wystawę pt. „Teka Drzeworytów Jana Wałacha”. Można ją oglądać od poniedziałku do piątku w godzinach pracy biblioteki.
W zeszłym roku Gminna Biblioteka Publiczna w Lipowej, została powiększona i wyremontowana. Dzięki temu, pojawia się w niej coraz więcej ciekawych propozycji dla mieszkańców całego regionu. Dzisiaj w Lipowej została otwarta wystawa prac Jana Wałach pt. „Teka Drzeworytów Jana Wałacha”. Wystawa ma na celu przybliżenie historii tego wyjątkowego artysty, oraz pokazanie fragmentu jego twórczości, która zawsze związana była z ludźmi i krajobrazem regionu beskidzkiego.
Jan Wałach urodził się w rodzinie góralskiej 8 sierpnia 1884 roku w Istebnej; zmarł 30 czerwca 1979 r. w Istebnej. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił w 1898 roku do gimnazjum polskiego w Cieszynie. Obdarzony talentem artystycznym został skierowany na dalszą naukę do Szkoły Przemysłu Artystycznego w Zakopanem, gdzie przebywał w latach 1901 – 1903, ucząc się rzeźby u prof. Nalborczyka. W latach 1903 – 1909 studiował rysunek i malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, a także u prof. Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca i Jana Stanisławskiego. Po otrzymaniu stypendiów mecenasów sztuki – rodziny Siemianowskich – wyjechał w 1909 roku na dalsze dwuletnie studia do Paryża, studiując najpierw w Szkole Sztuk Pięknych Juliena, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych de Beaux Arts. Po studiach w Paryżu wrócił w 1911 roku do rodzinnej wsi – Istebnej, zwiedziwszy po drodze m.in. Rzym, Neapol, Norymbergię i Pragę. W 1912 roku zawarł związek małżeński z Teresą Liboską w Wiśle. W grudniu 1013 roku został powołany do wojska austriackiego. W czasie pierwszej wojny światowej służbę wojskową odbył na stanowisku malarza i medaliera pułkowego, wykonując wiele prac malarskich, witrażowych i medalierskich. Po wojnie wrócił do Istebnej, gdzie mieszkał do końca życia i pracował w specjalnie wybudowanej obok domu mieszkalnego pracowni. Uprawiał malarstwo sztalugowe, dekoracyjne, grafikę i rzeźbę. Twórczość jego związana jest z ludźmi i krajobrazem regionu beskidzkiego.
Wystawy indywidualne: w Polsce: m.in. w Warszawie, Zakopanem, Katowicach, Cieszynie, Bielsku – Białej; za granicą: w Amsterdamie, Chicago, Paryżu i Rzymie.
Nagrody: srebrny medal w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, medal brązowy na wystawie w Paryżu, Nagroda „Sztalugi Juliana Fałata” Beskidzkiego Towarzystwa Społeczno – Kulturalnego w Bielsku – Białej, nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Kopiowanie materiałów dozwolone pod warunkiem podania źródła: zywiec.super-nowa.pl